Przyszła, posiedziała, herbatkę wypiła, pogadałyśmy trochę i...Samotność ma i swoje plusy, bo dzięki niej:- mogę wsłuchać się w siebie, w swoje pragnienia, marzenia, cele, wartości, w to co naprawdę jest moje, co płynie z mojego serca, dzięki temu poznaję siebie, poznaję co jest dla mnie ważne, ale i też czego się obawiam, jakie strachy siedzą w mojej głowie,- doświadczam niezależności,- uczę się odpowiedzialności i brania konsekwencji czynów na swoje bary, nikt inny za mnie nie będzie się tłumaczył,- staję się odważna, bo nie mogę się…

Delikatne światło świec plus niebieski reflektor, materace na podłodze, my na materacach przykryci kocami pływamy w subtelnych dźwiękach gitary. Piękna muzyka podana przez pięknego mężczyznę. Mówi, że każdy jego koncert jest inny, że zaczyna od dźwięku C, a potem to już efekt spotkania się jego energii z energią miejsca. Sięga po dźwięki solfażowe (solfeggio), w starożytności uznawane za święte. Czytam, że regenerują i transformują DNA. Ich słuchanie m.in.: pomaga w pozbyciu się wewnętrznego chaosu, poprawia pamięć i koncentrację, regeneruje siły, wpływa na wzrost kreatywności.Tutaj znajdziesz…

... po spokój i odwagę i nadzieję.A gdyś smutnyDo lasu Ci iść trzebaŚwieżą zieleń zobaczyćZiemię pod stopami poczućOdetchnąć głębokoSpojrzeć w góręWzrok po pniach wodzącŻycie zobaczyćKtóre trwa samo z siebieDo drzewa się przytulićŚpiewem ptaków zachwycićPoczuć się jednym z tychCo nie płaczą jesienią tracąc liścieWiosna ubierze je w nowe

Po gwarnych i przyjemnych świętach, dzisiaj jest zimno - na zewnątrz i wewnątrz. Zimno, chłodno, ponuro. Tęsknota mnie ogarnęła, wspominanie tego co było, a już nie jest. Takie mielenie przeszłości. Odczucie braku. Pojawiła się myśl: kiedy mi to minie? A może po prostu trzeba to zaakceptować, że tak właśnie jest. Że jest tęsknota, jest odczucie braku, są rozważania. Po prostu - to Teraz jest. I że co chwilę dostaję lekcję akceptacji tego, co do mnie przychodzi.Otworzyłam FB i czytam:Kiedy czuję się samotna, myślę sobie: Więc…

Po okresie działania – porządków w ogrodzie, domu, robieniu planów na wakacje, planów sadzenia drzew, przyszedł czas zwolnienia, czas refleksji. Od poniedziałku różne sprawy zaczęły mi wypływać na powierzchnię. Wiedziałam, że siedzą sobie cichutko na dnie i myślałam, że już tam spoczną, ale postanowiły wypłynąć i zmącić nico taflę mego jeziora.Zrobiło się zatem refleksyjnie i ja właśnie tak w związku z tym.Boimy się kataklizmów w swoim życiu – utraty pracy, partnera, domu… Boimy się nieznanego, tego, że coś się zmieni. Z drugiej strony z niecierpliwością…