Przyszła, posiedziała, herbatkę wypiła, pogadałyśmy trochę i...Samotność ma i swoje plusy, bo dzięki niej:- mogę wsłuchać się w siebie, w swoje pragnienia, marzenia, cele, wartości, w to co naprawdę jest moje, co płynie z mojego serca, dzięki temu poznaję siebie, poznaję co jest dla mnie ważne, ale i też czego się obawiam, jakie strachy siedzą w mojej głowie,- doświadczam niezależności,- uczę się odpowiedzialności i brania konsekwencji czynów na swoje bary, nikt inny za mnie nie będzie się tłumaczył,- staję się odważna, bo nie mogę się…

Delikatne światło świec plus niebieski reflektor, materace na podłodze, my na materacach przykryci kocami pływamy w subtelnych dźwiękach gitary. Piękna muzyka podana przez pięknego mężczyznę. Mówi, że każdy jego koncert jest inny, że zaczyna od dźwięku C, a potem to już efekt spotkania się jego energii z energią miejsca. Sięga po dźwięki solfażowe (solfeggio), w starożytności uznawane za święte. Czytam, że regenerują i transformują DNA. Ich słuchanie m.in.: pomaga w pozbyciu się wewnętrznego chaosu, poprawia pamięć i koncentrację, regeneruje siły, wpływa na wzrost kreatywności.Tutaj znajdziesz…

... po spokój i odwagę i nadzieję.A gdyś smutnyDo lasu Ci iść trzebaŚwieżą zieleń zobaczyćZiemię pod stopami poczućOdetchnąć głębokoSpojrzeć w góręWzrok po pniach wodzącŻycie zobaczyćKtóre trwa samo z siebieDo drzewa się przytulićŚpiewem ptaków zachwycićPoczuć się jednym z tychCo nie płaczą jesienią tracąc liścieWiosna ubierze je w nowe

Po gwarnych i przyjemnych świętach, dzisiaj jest zimno - na zewnątrz i wewnątrz. Zimno, chłodno, ponuro. Tęsknota mnie ogarnęła, wspominanie tego co było, a już nie jest. Takie mielenie przeszłości. Odczucie braku. Pojawiła się myśl: kiedy mi to minie? A może po prostu trzeba to zaakceptować, że tak właśnie jest. Że jest tęsknota, jest odczucie braku, są rozważania. Po prostu - to Teraz jest. I że co chwilę dostaję lekcję akceptacji tego, co do mnie przychodzi.Otworzyłam FB i czytam:Kiedy czuję się samotna, myślę sobie: Więc…

Po okresie działania – porządków w ogrodzie, domu, robieniu planów na wakacje, planów sadzenia drzew, przyszedł czas zwolnienia, czas refleksji. Od poniedziałku różne sprawy zaczęły mi wypływać na powierzchnię. Wiedziałam, że siedzą sobie cichutko na dnie i myślałam, że już tam spoczną, ale postanowiły wypłynąć i zmącić nico taflę mego jeziora.Zrobiło się zatem refleksyjnie i ja właśnie tak w związku z tym.Boimy się kataklizmów w swoim życiu – utraty pracy, partnera, domu… Boimy się nieznanego, tego, że coś się zmieni. Z drugiej strony z niecierpliwością…

Wstać wcześnieWyleżeć się w łóżku do dziesiątejZrobić śniadanieMieć kanapki do łóżka przez dzieci podaneWypić kawę, wróbel na drzewie, przygląda się światuPopracować w ogródkuWorki suchą trawą i badylami wypełnićPąki na drzewach dostrzec krokusy białe, żółte, fioletoweZ sąsiadką przez płot pogadaćNa rower z dziećmi pojechaćWiatr na twarzy poczuć śpiew ptaków w uszachBłękitne niebo w oczach i nad głowąZrobić obiadZjeść pastę i pizzę w restauracjiPiwo wypićFilm przygodowy zobaczyćDla dzieci spektakl w domu kulturyZachód słońca ujrzeć, czerwone niebo płonąceZmierzch poczuć chłód na cieleSobotaNiedziela

Miesiąc po śmierci Tomka przeczytałam w „Zwierciadle” wywiad z Ewą Foley. Niezwykle mądry i pokrzepiający. Mówi w niej o śmierci swojego syna, dzieli się swoimi doświadczeniami. Ten wywiad ustawił mnie na kilka miesięcy. Długo brzmiały mi w uszach słowa: „Bez względu na wszystko, zupa musi być ugotowana”, a przytoczone przez nią słowa Aldous'a Huxley’a:„Doświadczenie to nie to, co przydarza się człowiekowi,ale to, co on robi z tym, co mu się przydarzyło”"Experience is not what happens to a man;it is what a man does with what…

Jedni lubią dzień swoich urodzin, inni najchętniej w tym czasie zniknęliby z powierzchni ziemi. Zdecydowanie należę do tej pierwszej grupy. Odkąd sięgam pamięcią robiłam drobne przyjęcia, większe i mniejsze imprezy, czasami świętowałam kilka dni. Po prostu bardzo lubię celebrować ten dzień. Życzenia, słowa, energia, którą wtedy otrzymuję, uważam za wielkie dobro i z ogromną radością je biorę. W tym roku także postanowiłam świętować. Miałam okazję nie pracować, więc nie pracowałam. Już po godz. 8 miałam pierwszego gościa na kawie. Potem zrobiłam sobie prezent w postaci…